Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek.
Meer informatie over Passend Lezen.  

Leesaanwijzingen

Dit is geen makkelijk boek. De verteller leeft in zijn eigen wereld en heeft zo zijn eigen gedachten, die voor de lezer vaak lastig te volgen zijn. Doordat hij veel drinkt, kan hij zich ook niet altijd duidelijk uitdrukken. Er worden in het boek aardig wat moeilijke woorden gebruikt en de verhaalopbouw is allesbehalve rechtlijnig. Kortom: een hele kluif. Aan de andere kant: die Van der Heijden kan wél schrijven, zeg! Het verhaal is zeker boeiend, en het boek wordt door sommigen zelfs een thriller genoemd. Durf je het aan? Je kunt het allicht proberen. Opdracht N4/1 helpt je vat te krijgen op het boek.

Advocaat van de hanen is weliswaar het vierde deel van 'De tandeloze tijd', maar het is prima zelfstandig te lezen.

Om over na te denken

Zou het in Nederland kunnen voorkomen dat iemand onder verdachte omstandigheden overlijdt in een cel, en dat daarna de hele zaak in de doofpot gaat? Of gebeuren zulke dingen alleen in een dictatuur of een bananenrepubliek?Dit boek zit vol met protesterende punkers en actievoerende krakers.
Kun jij je voorstellen dat jij uit protest de straat op gaat? Waarvoor? Heeft zoiets zin?

Een advocaat is ook maar een mens – of gelden er voor zo iemand strengere eisen?
Is iemand die de waarheid voor zich houdt altijd een leugenaar?

Wat anderen van dit boek vonden

'Sterk aan dit boek was hoe het op de 'actualiteit' inhaakt. Het is voor het eerst gepubliceerd in 1990, en verwijst naar de krakersrellen die echt in Nederland in de jaren ’80 hebben plaatsgevonden, en met extra hevigheid oplaaiden omdat een kraker in de cel omkwam. Naar mijn idee bewijst dit Van der Heijdens schrijftalent: actualiteit op zo’n geloofwaardige manier in een verhaal weten te verwerken en dan zorgen dat het ook nog mooi in een grotere serie past.'
Nienke, op: scholieren.com

'Het verhaal van dit boek spreekt me erg aan, maar er zitten wel veel langdradige stukken in. Doordat alles zo uitgebreid wordt beschreven, krijg je wel een goed beeld van de personen, zeker van de hoofdpersoon. (…) Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar wel goed te volgen. Ik ben wel aardig wat woorden tegengekomen die ik niet kende, maar dit is niet storend. Het is over het algemeen vrij modern geschreven en dat spreekt me aan.'
Jessie, 5 havo, op: scholieren.com

'Het begin leest wel lekker, maar daarna gaan de ontwikkelingen zo langzaam, dat je je er door moet slepen; ik heb dit vaker meegemaakt en ik begin er een erge hekel aan te krijgen. (…) Ik was best wel goed gemotiveerd aan het boek begonnen, maar uiteindelijk heb ik mezelf moeten dwingen het boek uit te lezen. Wat me ook tegenstond aan dit boek was dat de seksuele uitspattingen van Quispel ook erg naar de voorgrond drongen. Ik hoef dit niet zo.'
Menno, 6 vwo, op: scholieren.com