Finse dagen van Herman Koch is een indringende roman over rouw, volwassen worden en over wat je woorden moet geven en wat beter verzwegen kan blijven. Op feestjes en tijdens etentjes wordt Herman Koch vaak op meewarige toon gevraagd naar zijn ‘Finse periode’. Hij doet er zelf ook lacherig over, en dat heeft alles te maken met de ongeloofwaardigheid van zijn verblijf in Finland. Een lange, onhandige jongen van negentien die ervoor kiest om op een zeer afgelegen plek op het land en in de bossen te gaan werken. Het klinkt wellicht romantisch, maar dat was het niet. Zijn moeder was kort ervoor overleden en Herman ging erheen om weg te zijn van zijn vader en diens nieuwe vriendin, en om uit te stellen wat hij eigenlijk allang wist. Veertig jaar later is Koch terug in Finland en stuit hij op een dichtbundel die expliciet verwijst naar zijn eerdere verblijf. Niet langer kan hij deze periode afdoen met een grap. Hij neemt zijn eigen geschiedenis onder de loep, onderzoekt hoe herinneringen werken en hoe hij dit verhaal kan vertellen zonder de werkelijkheid te besmeuren. Over Het diner: ‘Intrigerend en zeer lezenswaardig.’ – The New York Times Book Review ‘Een briljante tragikomedie over de rekbaarheid van morele verantwoordelijkheid. De lezer moet voortdurend zijn inzichtenbijstellen.’ – Frankfurter Allgemeine Zeitung Over De greppel: ‘De greppel is een ode aan de verbeelding.’ – Het Parool ‘Herman Koch toont nog maar eens waarom hij de meester van het open einde en de spanning is.’ – Humo Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie