De tranen der acacia's

Ga direct naar de inhoud, het zoekveld of het hoofdmenu.

Arthur Muttah, de hoofdpersoon van deze roman, groeit op tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het bestaan doet zich uitzichtloos aan hem voor. De grimmige sfeer thuis, de conflicten met zijn ouders en zuster, de verraderlijk ongrijpbare wereld van oorlog en verzet: het brengt hem tot een uitzichtloze identiteitscrisis. Wrok, afkeer en duister cynisme doortrekt deze roman, die bij verschijnen voor groot tumult zorgde.

Het boek werd in 1948 afgewezen door De Bezige Bij - maar in 1949 uitgegeven door Geert van Oorschot - en riep stormen van protest op. Met name katholieken namen aanstoot aan het onfatsoenlijke karakter. Zo schreef Anton van Duinkerken: 'Er is welhaast geen onfatsoenlijk woord in de Nederlandse taal denkbaar of gij vindt het met evenveel letters afgedrukt in De tranen der acacia's. [...] Er is geen vorm van seksuele ontaarding, die hij niet uit behoefte om burgergevoelens te kwetsen, nauwkeurig beschrijft. [...] Moord en brand zijn kleinigheden in dit boek, waar "kotsen" en "kakken" tot psychisch geladen levensuitingen worden verheven en men elkaar bezoeken brengt met het prettige oogmerk, elkaar te gaan treiteren.'
Bron: vanoorschot.nl

Auteur: Willem Frederik Hermans
Aantal pagina's: 422

Boek E-book

Leen het e-book in de online Bibliotheek-app

Lees alvast een paar bladzijden

Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek.
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

De tranen der acacia's is een grimmig en duister boek, dat zich niet gemakkelijk laat doorgronden. Hoewel het taalgebruik hier en daar een beetje verouderd aandoet, is het zeker niet moeilijk. De uitdaging is erin gelegen je op sleeptouw te laten nemen door personages met wie je je waarschijnlijk niet kunt identificeren. Ook is het soms lastig om te reconstrueren wat er nu precies gebeurt, omdat de personages gevangen zitten in hun eigen gedachtegang, die bovendien niet altijd even logisch is. Als het je desondanks lukt om door te lezen, doe je een leeservaring op die je niet licht zult vergeten.

Om over na te denken

In hoeverre kennen mensen elkaar en zichzelf echt?
Wat is in oorlogstijd het verschil tussen goed en fout als er een wisseling optreedt van de mensen die de macht hebben? Hoe gedraag je je in een oorlogssituatie? Kun je na een oorlog nog 'gewoon' verder leven? Hoe dan?

Wat anderen van dit boek vonden

'Het onderwerp is duidelijk en is erg interessant. Het onderwerp ligt niet buiten mijn belevingswereld. Het onderwerp heeft me wel aan het denken gezet en dan vooral hoe ik denk dat ik me zou gedragen in tijden van oorlog. Het onderwerp is behoorlijk diepgaand behandeld.'
Thijs, 5 vwo, op: collegenet.nl

'Ik heb het boek met plezier gelezen en ben ook blij dat ik het gedaan heb, maar ik denk niet dat ik het nog een keer kan lezen. Het is te langdradig en er spelen te veel dingen om een duidelijke verhaallijn te ontdekken.'
Anoniem, op: scholieren.com

'Ik vond het boek niet zo leuk, omdat het onderwerp mij gewoonweg niet interesseerde. Ik vond het moeilijk om het te lezen, door de woordkeuze, maar ik snapte het verhaal wel. Het is een triest en zielig verhaal, maar het heeft me wel aan het denken gezet, want het is een erg filosofisch boek, want Arthur stelt constant vragen aan zichzelf en werpt dan weer tegenargumenten op, waardoor je er zelf ook over gaat nadenken.Het onderwerp in dit boek is jezelf vinden, daarmee bedoel ik dat je nadenkt over wat je bent, waarom je zo bent en of je er wat aan kunt veranderen of dat je altijd hetzelfde zal blijven. Ik vond het wel interessant om te lezen hoe de hoofdpersoon telkens discussies met zichzelf voert, en gedurende het boek steeds verder naar de krankzinnigheid gaat.'
Fleur, 4 vwo, op: scholieren.com