Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Dit kleine boekje uit 1969 is verrassend modern door op een open manier het thema ‘gender’ aan de orde te stellen. Het verhaal wordt achterstevoren verteld: van 1945 terug naar 1940; dat is wel duidelijk aangegeven, maar het roept ook vragen op. De grootste moeilijkheid van dit boek zit in de ‘randteksten’ rondom het verhaal: motto’s in het Duits en het Spaans, en een duister ‘Voorbericht’ – waarmee het boek dus afsluit. Je moet dit boek sowieso met veel aandacht lezen, want er wordt heel wat 'tussen de regels' verteld. Weinig bladzijden, maar genoeg stof tot nadenken. 

Om over na te denken

Het jongensuur: het uur waarin het zwembad alleen voor jongens open is. Is zoiets een goed idee - vooropgesteld dat er ook een meisjesuur (alleen open voor meisjes) is? Of is het eerder een vorm van discriminatie?
Erbij horen of je buitengesloten voelen – hoeveel invloed heeft zoiets op de ontwikkeling van een kind/puber?
Bepaalt je gender je identiteit?
Als jong meisje verafschuwt Simone de verwachtingen waar volwassen vrouwen in haar ogen aan moeten voldoen. Denk jij weleens na over het hokje waar jij later in moet passen? 
“Vrouwen en joden, dat is bijna hetzelfde dacht ik. Ze kunnen niets terug doen, ze zijn altijd schuldig.” (p. 38) Wat vind jij van deze gedachte van Simone, vrouw én jodin?
Als een verhaal achterstevoren wordt verteld, wat zouden daarvan de voordelen en de nadelen kunnen zijn?  

Wat anderen van dit boek vonden

'Het taalgebruik in Het jongensuur was niet moeilijk, ongeveer zoals een meisje van veertien dat zou schrijven. Het bestaat uit korte, realistische zinnen. Er zit spottende humor in. Soms is het taalgebruik wat warrig, zoals gedachten kunnen gaan. (...) Het boek heeft mij duidelijker laten begrijpen hoe iemand zich voelt als die van geslacht zou willen veranderen. De gedachten en de wereld zoals Simone die ervaart verbazen mij niet en laten mij ook niet anders nadenken, ik ben immers zelf ook kind.'
Een leerling uit VWO6, op: scholieren.com  

'Ik vond het een interessant verhaal. Leuk en niet te moeilijk om te lezen. Alleen was het soms moeilijk om weer over te schakelen naar het volgende (vorige) onderduikadres. Dan was de situatie weer ineens heel anders. Ook was het aan het begin en het eind vreemd om te lezen.'
Een leerling uit HAVO4, op: scholieren.com

'Het boek is goed geschreven en bestemd voor jongeren. Ik zal het dan ook aanraden als je van oorlogsboeken houdt. Het boek is niet geschikt voor mensen die van avonturen en spannende boeken houden, want dat gebeurt niet echt veel in het boek. Je leest er wel snel doorheen. (...) Er zit niet echt een eind aan dit verhaal. Het eindigt met het begin. Dat was wel jammer, want ik vind boeken met een gesloten eind leuker dan boeken met een open eind.'
Een leerling uit VWO4, op: scholieren.com