Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

School-idyllen is een boek uit 1900. Dat merk je onder andere aan de woorden die de schrijver gebruikt, zoals belet geven, friseerijzer, jelui en altoos. Veel van deze woorden worden - in de editie 2010 van uitgeverij Gottmer - onder aan de pagina uitvoerig toegelicht en uitgelegd. Wanneer je een gevorderd lezer bent, kun je deze voetnoten overslaan. Wees niet bang, in de genoemde editie is de spelling aangepast aan deze tijd, dus je hebt vaak niet eens in de gaten dat de tekst al zo lang geleden geschreven is. Wel merk je dat aan beschrijvingen van het dagelijks leven. De meisjes, die uit rijkere gezinnen komen, hebben inwonend personeel. Ze bezoeken hun eerste bal, gekleed in avondjapon. De omgangsvormen zijn veel formeler dan vandaag de dag en ook op school gaat het er een stuk strenger aan toe. Het is belangrijk om je bewust te zijn van die andere tijd en tegelijk kun je er gerust op zijn dat je veel herkenbaars zult tegenkomen in dit verhaal, zoals het kattenkwaad dat de meisjes uithalen op school wanneer zij zich vervelen.

Om over na te denken

Hoe goed ken je je beste vriendinnen echt? Wat houd je voor jezelf, en welke dingen deel je? En met wie deel je die dingen?

Wat anderen van dit boek vonden

'Ik zou dit boek zeer zeker aan een klasgenote aanraden. Niet aan jongens, maar wel aan de meisjes. Het is namelijk een heerlijk, luchtig meidenboek waarin allemaal herkenbare dingen gebeuren die meisjes nu ook doen. Ten tweede is de schrijfstijl en het taalgebruik heel leuk en niet heel verwarrend of raar, gezien het tijdsverschil. Ook kwam ik heel gemakkelijk in het verhaal en bleef erin. Het sfeertje blijft in je hoofd hangen. Een echt leuk ouderwets boek!'
Anoniem, op: scholieren.com

'Honderdtien jaar na verschijning is Schoolidyllen beslist gedateerd. Meisjes die 'krans' houden, 'ulevellen' eten en 'neepjeskapjes' dragen, behoren voor tieners tot een vergeten wereld, en zelfs de volwassen lezer moet even wennen aan het ouderwetse idioom.'
Jouke Akveld, in: het Parool (2010)

'Ik kreeg door het lezen veel sympathie voor Jet. De directrice van de school vind ik een kreng. Zij had in het leger moeten dienen. Ook de oom en tante van Jet vind ik vreselijke mensen. Zij hebben totaal geen gevoel in hun lijf. Maud vind ik daarentegen weer wel leuk. Zij is een flapuit die erg eerlijk is en ook voor Jet opkomt.'
Jo, 5 vwo, op: scholieren.com